In een wereld waarin apparaten met het grootste gemak worden vervangen en kledingstukken al bij een los naadje op de afvalstapel belanden, vormen Repair Cafés een rustpunt van duurzaamheid. Ook in de IJmond worden deze laagdrempelige en vrijwillige reparatie-initiatieven maandelijks georganiseerd. Wat wel opvalt, is dat vooral ouderen die hun kapotte spullen laten herstellen – jongeren blijven vooralsnog weg.
“Ja, dit is een combinatie van een dvd-speler en een videorecorder,” zegt bezoeker Henk de Ruijter terwijl hij het apparaat op de tafel zet. “De dvd doet het niet meer, maar wie weet lukt het hier nog.” Zijn houding is typerend voor de bezoekers van het Repair Café: hoopvol, nuchter en dankbaar.
Vrijwilliger Anja Wilbrink, die zich specialiseert in het inkorten en herstellen van kleding, benadrukt het belang van het Repair Café voor mensen met een kleine beurs. “Je kunt voor weinig geld toch je spullen laten maken. En het is mooi dat we dat hier met z’n allen kunnen doen,” vertelt ze. “Broeken, jurken, van alles komt voorbij. Mensen zijn zó blij dat ze geholpen worden.”
Ook vrijwilliger Marcel Smit, die zich bezighoudt met het repareren van elektronica, ziet het nut dagelijks. “Er wordt zoveel weggegooid. Terwijl je met een beetje technische kennis veel spullen eenvoudig kunt herstellen. Soms is het iets kleins, want iets als een printplaat is moeilijker te repareren. Maar het is de moeite waard.”
Hoewel het Repair Café openstaat voor iedereen, zijn het vooral oudere inwoners die hun weg weten te vinden naar de locatie. “Jongeren denken niet zo snel aan repareren,” merkt Wilbrink op. “Terwijl het ook voor hen voordelig en duurzaam is.” Anja:”Een scheurtje, een losse naad – dat kun je gewoon laten herstellen, voor een vrijwillige bijdrage.”
Vrijwilligers hopen dan ook dat meer jongeren zich bewust worden van de mogelijkheden. “Het is zonde dat we in zo’n weggooimaatschappij leven,” zegt Wilbrink. “Juist door te repareren geef je spullen een tweede leven.”
Wie iets laat maken, betaalt geen vaste prijs. In plaats daarvan wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd. “Als het niet lukt, is het jammer. Maar dan heb je het in ieder geval geprobeerd,” zegt De Ruijter. “En mensen waarderen dat echt.”
Met hun inzet bieden de vrijwilligers niet alleen praktische hulp, maar geven ze ook een krachtig signaal af: duurzaamheid begint bij kleine daden. En soms is één vrijwilliger genoeg om verschil te maken.
