Terwijl de zon schijnt en de branding ruist, bruist Wijk aan Zee van de activiteit. Het is een moment waarop bezoekers een kijkje krijgen achter de schermen bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM). Aan de ene kant van het boothuis staan de reddingsboten klaar voor demonstraties; aan de andere kant draait een klein winkeltje op volle toeren. Daar staan Lizette, Kim en Leila – drie vrouwen van redders – klaar om spullen te verkopen waarmee nieuwe uitrusting voor het reddingsteam kan worden bekostigd.
“Mijn man is schipper bij de KNRM,” vertelt Lizette. “Samen met deze twee meiden run ik vandaag het winkeltje. Alles vrijwillig.” Kim vult aan: “Mijn man Roel zit al jaren op de boot. Hij is plaatsvervangend schipper en rijdt ook op de KHV (Kust Hulp Verlening) en de trekker. Elk jaar proberen wij als partners er een onvergetelijke dag van te maken. We staan weliswaar aan wal, maar we voelen ons zeker onderdeel van het team.”
Leila lacht als ze vertelt hoe haar vriend Jeroen bij het team kwam. “We verhuisden naar Wijk aan Zee en onze buurman – toevallig de schipper – zei meteen: ‘Jou moeten we hebben!’ De eerste keer dat Jeroen mee ging, kwam hij niet meer terug. Hij was verkocht.”
Jeroen van Gerven, inmiddels in opleiding tot opstapper, legt uit hoe het eraan toe gaat als er een echte melding komt. “Of we nu thuis zijn of aan het oefenen, zodra het alarm gaat, zijn we binnen tien minuten op het station. Dan wordt er via de kustwacht gekeken wat er aan de hand is en welke prioriteit het heeft. Binnen een kwartier zijn we onderweg naar zee.”
Dat lijkt razendsnel, en dat is het ook. “In het begin ben je er langer mee bezig,” vertelt Jeroen, “maar na verloop van tijd lukt het in tientallen seconden om alles in gereedheid te brengen – omkleden, materieel klaarzetten, de trekker starten en de boot naar het strand brengen. Het zit in je systeem.”
De KNRM is volledig afhankelijk van vrijwilligers en donateurs. Jaarlijks rukken de reddingsteams honderden keren uit om mensen in nood op zee of aan de kust te helpen. Maar de KNRM draait niet alleen op de mannen (en vrouwen) die het water opgaan. Ook de achterban speelt een belangrijke rol. “Met het winkeltje hopen we geld op te halen voor nieuwe overlevingspakketten en materiaal,” legt Leila uit. “Zo dragen we ons steentje bij.”
De sfeer is vandaag is gemoedelijk, maar er is ook veel bewondering. Bezoekers kijken toe hoe demonstraties worden uitgevoerd, kinderen mogen even in de reddingsboot zitten en vrijwilligers vertellen over hun werk. “Het is prachtig om te zien hoe betrokken het hele dorp is,” zegt Lizette. “En hoe wij als gezinnen samen achter dit werk staan.”
